تسمه فولادی

عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولادهای آلیاژی،تسمه فولادی،میلگرد،ورق فولادی،شمش فولادی،لوله صنعتی

تسمه فولادی

عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولادهای آلیاژی،تسمه فولادی،میلگرد،ورق فولادی،شمش فولادی،لوله صنعتی

انواع فولاد کربنی و فولاد آلیاژی | طبقه بندی فولاد کربن و فولاد آلیاژی

انواع فولاد کربنی و فولاد آلیاژی | طبقه بندی فولاد کربن و فولاد آلیاژی | موسسه آمریکایی آهن و فولاد (AISI) فولادکربنی را به صورت ذیل تعریف می کند:
زمانی فولاد، کربن دار در نظر گرفته می شود، که حداقل محتوای مورد نیاز برای کروم، کبالت، کلومیمیم [نایوبیوم]، مولیبدن، نیکل، تیتانیوم، تنگستن، وانادیوم یا زیرکونیم یا هر عنصر دیگری که برای به دست آوردن اثر آلیاژ مورد نظر اضافه می شود اضافه شود. زمانی که حداقل مقدار مشخص شده برای مس از ۰٫۴۰ درصد فراتر نمی رود؛ یا زمانی که حداکثر مقدار مشخص شده برای هر یک از عناصر زیر از درصد ذکر شده بیشتر نیست: منگنز ۱٫۶۵، سیلیکون ۰٫۶۰، مس ۰٫۶۰٫
فولادکربنی را می توان با توجه به شیوه‌های مختلف اکسید شدن ، به عنوان مارپیچ، سرپوش، نیمه کشت، یا فولاد کشته، طبقه‌بندی کرد. اعمال اکسیداسیون و فرآیند تولید فولاد بر خواص فولاد تاثیرخواهد گذاشت.
اما تغییرات در کربن بیش‌ترین تاثیر را بر خواص مکانیکی دارند و با افزایش مقدار کربن باعث افزایش سختی و استحکام می‌شود.
به این ترتیب، فولادهای کربنی به طور کلی مطابق با محتوای کربن خود طبقه‌بندی می‌شوند. فولادهای کربنی به طور کلی شامل ۲ % عناصر آلیاژی هستند و می‌توانند به فولادهای کم کربن، فولادهای متوسط کربن، و فولاد کربنی تقسیم شوند؛ هر یک از این نامگذاری ها در زیر مورد بحث قرارمی‌گیرد.
فولادکربنی به عنوان یک گروه از پرکاربردترین فولادها مورد استفاده است. بیش از ۸۵ درصد ازفولاد تولید شده و حمل‌شده در ایالات‌متحده فولاد کربنی است.

موسسه آمریکایی آهن و فولاد (AISI) فولادکربنی را به صورت ذیل تعریف می کند:
زمانی فولاد، کربن دار در نظر گرفته می شود، که حداقل محتوای مورد نیاز برای کروم، کبالت، کلومیمیم [نایوبیوم]، مولیبدن، نیکل، تیتانیوم، تنگستن، وانادیوم یا زیرکونیم یا هر عنصر دیگری که برای به دست آوردن اثر آلیاژ مورد نظر اضافه می شود اضافه شود. زمانی که حداقل مقدار مشخص شده برای مس از ۰٫۴۰ درصد فراتر نمی رود؛ یا زمانی که حداکثر مقدار مشخص شده برای هر یک از عناصر زیر از درصد ذکر شده بیشتر نیست: منگنز ۱٫۶۵، سیلیکون ۰٫۶۰، مس ۰٫۶۰٫
فولادکربنی را می توان با توجه به شیوه‌های مختلف اکسید شدن ، به عنوان مارپیچ، سرپوش، نیمه کشت، یا فولاد کشته، طبقه‌بندی کرد. اعمال اکسیداسیون و فرآیند تولید فولاد بر خواص فولاد تاثیرخواهد گذاشت.
اما تغییرات در کربن بیش‌ترین تاثیر را بر خواص مکانیکی دارند و با افزایش مقدار کربن باعث افزایش سختی و استحکام می‌شود.
به این ترتیب، فولادهای کربنی به طور کلی مطابق با محتوای کربن خود طبقه‌بندی می‌شوند. فولادهای کربنی به طور کلی شامل ۲ % عناصر آلیاژی هستند و می‌توانند به فولادهای کم کربن، فولادهای متوسط کربن، و فولاد کربنی تقسیم شوند؛ هر یک از این نامگذاری ها در زیر مورد بحث قرارمی‌گیرد.
فولادکربنی به عنوان یک گروه از پرکاربردترین فولادها مورد استفاده است. بیش از ۸۵ درصد ازفولاد تولید شده و حمل‌شده در ایالات‌متحده فولاد کربنی است.

شرکت ثمین تجارت فعالیت خود را در زمینه عرضه و تامین فولاد آلیاژی آغاز نموده است.جهت مشاوره و خرید با شماره های 02122247000 |  09108697000 تماس حاصل فرمائید.

جهت مشاهده محصولات تسمه فولادی ثمین تجارت کلیک کنید

دسته بندی فولادها :

فولادها آلیاژ های آهن کربن هستند که تا 2% وزنی کربن دارند، آلیاژهایی که بیش از این کربن دارند به عنوان چدن شناخته می شوند. بر اساس تعریف موسسه آهن و فولاد آمریکا، American Iron and Steel Institute، فولادهای کربنی آلیاژهایی از آهن و کربن هستند که معمولاً در آنها مقدار کربن بیشتر از 1درصد، مقدار منگنز بیشتر از 65/1 درصد و مقدار مس و سیلیکون بیشتر از 6/0 درصد نیست. عناصر آلیاژی دیگر معمولاً مقادیر قابل توجهی نیستند. خواص و قابلیت جوش پذیری این فولادها بستگی به مقدار کربن آنها دارد، عناصر دیگر دارای تاثیر محدود هستند.

فولادهای کربنی بصورت کلاسه بندی شده بر اساس مقوله اکسیژن، به صورت زیر طبقه بندی می شوند:

1- فولادهای ناآرام: یک نوع فولاد کم کربن اکسیژن زدایی نشده است.

2- فولاد ریختگی شبیه فولاد نیمه آرام

3- فولاد نیمه آرام: به این فولاد اکسیژن زداهایی از قبیل سیلیسیم به میزان کم در حدود 1/0 درصد اضافه می شود.

4- فولاد آرام: فولادی که اکسیژن آن به طور کامل توسط منگنز و سیلیسیم و یا آلومینیوم قبل از ریختن، زدوده شود. عملیات اکسیژن زدایی و پروسه های ساخت فولاد بر روی مشخصات و خواص فولاد تاثیر می گذارد.

تغییرات اکسیژن زدایی و پروسه های ساخت فولاد بر روی خواص فولاد تاثیر می گذارد. تغییرات مقدار کربن بیشترین تاثیر را بر روی خواص مکانیکی دارد. با افزایش مقدار کربن، سختی و استحکام فولاد افزایش می یابد.

فولادهای ساده کربنی به چهار دسته تقسیم بندی می شوند که عبارتند از :

1- فولادهای کم کربن، Low Carbon Steel، با حداکثر 15/0 درصد کربن

2- فولادهای با کربن جزئی (معمولی)، Mild Steel، با 30/0-15/0 درصد کربن

3- فولادهای با کربن متوسط، Medium carbon steel، با 50/0-30/0 درصد کربن

4- فولادهای با کربن بالا (پرکربن)، High carbon steel، با 1-50/0 درصد کربن

1- فولادهای کم کربن:

درصد کربن این فولادها حداکثر 15/0% می باشد، در صنعت گاهی به فولادهای کششی نیز معروف می باشند، به علت اینکه تغییر طول نسبی بالایی دارند اکثراً به صورت ورقه های نازک تولید می شوند و گاهی هم به صورت سیم و یا مفتول به کار می روند، همچنین این فولادها از خواص مغناطیسی بالا و از قابلیت جوشکاری خوبی برخوردار بوده و مشکل خاصی در جوشکاری ندارند.

درمواردی که قطعات تحت عملیات حرارتی سختکاری سطحی قرار می گیرند کاربرد خوبی دارند.

هر فلزی که جوش پذیری بهتری داشته باشد و به سادگی بتوان با آن به جوشی که خواص فلز جوش ، منطقه HAZ و فلز پایه یکسان دست یافت، جوشکاری ساده تری دارد.

اگر فلزی جوش پذیری خوبی داشته باشد، با کمترین دانش فنی، می توان آن را به خوبی جوش داد.

 

در فولادها معمولاً جوش پذیری را با کربن معادل ارتباط می دهند، اکثراً هر چه کربن معادل بالاتر باشد جوش پذیری کمتر می شود، چرا که هر چه کربن معادل بیشتر باشد، سختی پذیری بیشتر می شود. بنابراین احتمال ایجاد فاز مارتنزیت و ایجاد تردی در فولادها بیشتر می شود، بنابراین جوش پذیری کاهش می یابد.

به عبارت دیگر اتصال این فولادها با کمتر از 15/0% کربن که به عنوان فولادهای کم کربن شناخته می شوند، با روشهای جوشکاری و لحیم کاری به سهولت انجام می شود.

این فولادها دارای سختی پذیری پایینی هستند. یک فولاد حاوی 15/0% کربن وقتی با سرعت بالا سرد شود قابلیت سخت شوندگی HRC40-30 را دارد.

2- فولاد با کربن جزئی

درصد کربن در این فولادها 30/0 % -15/0% می باشد و آنها را فولادهای نرم می نامند.

این فولادها دارای جوش پذیری خوبی هستند. تغییر طول نسبی کمتری نسبت به فولاد کم کربن دارند، اما این فولادها استحکام کششی بهتری دارند. معمولاً به صورت Plate دیده می شوند و گاهی اوقات به صورت نبشی و میلگرد نیز تولید می شوند.

معرفترین فولاد از این دسته از فولادها، ST37 می باشد.

فولادهای کم کربن و کربن جزئی را به عنوان فولادهای ساختمانی می شناسند و در صنعت به آنها آهن آلات گفته می شود.

جوشکاری با الکترود دستی معمول ترین روش جوشکاری فولادهای کم کربن و کربن جزئی می باشد، همچنین جوشکاری با قوس زیر پودری نیز دیگر روش معمول برای جوشکاری این دو نوع فولاد می باشد.

3- فولادهای کربن متوسط

درصد کربن در این فولادها 50/0 % -30/0% می باشد و تغییر چشم گیری در قابلیت جوش پذیری نسبت به دو گروه قبل دارند. فولادهای کربن متوسط به صورت گسترده ای در فولادهای ابزار مورد استفاده قرار می گیرند.

بسیاری از این فولادها به دلیل مقاومت به سایش بالایی که دارند انتخاب می شوند و جهت حصول خواص مطلوب بر روی آنها عملیات حرارتی آنها انجام می گیرد، جوشکاری ممکن است قبل از عملیات حرارتی نهایی صورت گیرد.

فولادهای حاوی حدوداً 30/0% کربن و مقادیر نسبتاً پایین منگنز دارای قابلیت جوشکاری خوبی می باشند. اگر فولاد دارای 50/0% کربن باشد و رویه های جوشکاری فولاد های نرم برای آن استفاده شود، بی شک در اثر جوشکاری ترک ایجاد می شود. همچنین هر گاه درصد کربن در فولاد افزایش یابد بایستی رویه های جوشکاری جهت جلوگیری از شکل گیری مقادیر بالای مارتنزیت در منطقه متاثر از حرارت طراحی شود.

4- فولادهای با کربن بالا

فولادهای با درصد کربن بالاتر از 50/0% فولاد های پرکربن هستند که قابلیت جوش پذیری خیلی ضعیف دارند. فولادهای کربن بالا معمولاً برای کاربردهایی که سختی و مقاومت به سایش بالایی نیاز است بکار می رود، این خواص با عملیات حرارتی حاصل می شوند.

جهت مشاهده محصولات ورق فولادی ثمین تجارت کلیک کنید

فولادهای کم کربن حاوی ۰.۳۰% کربن هستند. بزرگ ‌ترین گروه از این نوع فولادکربنی ، محصولات مسطح (ورق یانواری) است که معمولا در وضعیت سرد و آنیل شده قرار دارد. محتوای کربن برای این فولادها بالابسیار پایین است، کم‌تر از ۰.۱۰% کربن و تا ۰.۴ %منگنز. کاربرد های معمولی این فولاد در پنل های بدنه خودرو،صفحات حلبی و محصولات سیمی است.

فولادهای متوسط کربن مشابه فولادهای کم کربن هستند به جز اینکه کربن از ۰.۳۰ تا ۰.۶ % و منگنز از ۰.۶۰ تا۱.۶۵ درصد متغیر است.

افزایش مقدار کربن به حدود ۰.۵ % با افزایش همراهی در منگنز اجازه می‌دهد تا این نوع فولاد کربنی متوسط در شرایط خشک و خاموش مورد استفاده قرار گیرند. کاربرد های فولادکربنی متوسط شامل شفت، محورها، دنده‌ها، میل لنگ، کوپلینگ و فرمان است. فولاد در محدوده ۰.۴۰ تا۰.۶۰ درصد کربن نیز برای ریل‌های راه‌آهن، چرخ‌ها و محورهای ریلی به کار می‌روند.

 

فولادهای با کربن فوق العاده بالا آلیاژهای آزمایشی هستند که شامل ۱.۲۵ تا ۲.۰ % کربن هستند. این فولادها به صورت ترمومکانیکی برای تولید میکرو سیستم ها فرآوری می‌شوند که شامل ذرات مسطح ، کروی و ناپیوسته هستند.

فولادها را می توان از طریق انواع سیستم های مختلف طبقه بندی کرد:

ترکیب
مانند کربن، کم آلیاژ یا فولاد ضد زنگ.

روش های تولید
مانند کوره باز، فرآیند اکسیژن پایه یا روش های کوره الکتریکی.

روش اتمام
مانند نورد گرم یا نورد سرد

شکل محصول
مانند ورق نواری، ورق، نوار، لوله یا شکل ساختاری

عمل تخریب اکسیداسیون
مانند فولاد کشته شده، نیمه کشته، سرپوش یا مارپیچ

ریزساختار
مانند فریت، پرلیت و مارنزیت

سطح قدرت مورد نیاز
همانطور که در استاندارد ASTM مشخص شده است.

عملیات حرارتی
مانند انجماد، خشک کردن و خنک کردن و پردازش ترمومکانیکی

توصیفگرهای کیفیت
مانند کیفیت جعل و کیفیت تجاری.

انواع فولاد کربنی و فولاد آلیاژی | طبقه بندی فولاد کربن و فولاد آلیاژی

جهت مشاهده محصولات شمش فولادی ثمین تجارت کلیک کنید

استاندارد فلزات یک توافق نامه در سطح صنعتی برای تعریف فلزات می باشد. در این تعریف اطلاعات زیادی در مورد ترکیب شیمیایی، فرآیند تولید، عملیات حرارتی و دیگر اطلاعات مربوط به فلز آورده می شود.

استاندارد معمولاً تلاش می کند تا تمام ویژگی های مختلف یک فلز را در یک کد ساده شامل عدد و حرف مشخص نماید. مهمترین کاربرد این استاندارد ها تبادل اطلاعات است.

مهندسین، نقشه کش ها، عوامل خرید و تامین کنندگان، همگی با یک زبان از فولاد، آلومینیوم، مس و … صحبت می کنند و از یکسان بودن محصولات اطمینان دارند.

همانطور که زبان های مختلفی برای صحبت وجود دارد، استاندارد های مختلفی نیز در سراسر دنیا موجود است.

استانداردهای بین المللی فلزات عبارتند از :

– آمریکا: ASTM, AISI, SAE, UNS- کانادا C.S.A- آلمان DIN- فرانسه AFNOR- انگلیس BS- ایتالیا UNI- ژاپن JIS همچنین دسته بندی های گوناگونی بر اساس سیستم های مختلف برای فولادها موجود است که در اینجا به مواردی از این تقسیم بندی ها اشاره می کنیم،

این دسته بندی ها ممکن است بر اساس موارد زیر باشد:

– ترکیب شیمیایی، مانند فولادهای کربنی، کم آلیاژ یا زنگ نزن – روش تولید مانند فولادسازی با اکسیژن، زیمنس مارتین، روش کوره الکتریکی – روش پرداخت مانند نورد گرم یا نورد سرد – شکل محصول مانند میل گرد، ورق، نوار، لوله یا فرم ساختمانی – عملیات اکسیژن زدائی مانند فولاد

آرام، نیمه آرام، سرپوشی یا نا آرام – ساختار میکروسکوپی مانند فولاد فریتی، پرلیتی، مارتنزیتی و …

– سطح استحکام مورد نیاز که در استاندارد ASTM مشخص شده است

-عملیات حرارتی مانند آنیلینگ، کوئنچینگ، تمپرینگ و فرآیندهای ترمو مکانیکی

– کیفیت مورد نظر مانند کیفیت فورج و یاکیفیت اقتصادی

فولاد کربنی

فولاد کربنی می تواند به سه دسته اصلی تقسیم شود: فولاد کربن کم (گاهی اوقات به عنوان فولاد سبک شناخته می شود)؛ فولاد کربنی متوسط؛ و فولاد با کربن بالا. فولاد کم کربن (فولاد سبک): به طور معمول شامل 0.04٪ تا 0.30٪ کربن است. این فولاد، یکی از بزرگترین گروه های فولاد کربن است. این دسته، تنوع بزرگی از اشکال را پوشش می دهد. از ورق مسطح تا آهن ساختمانی. بسته به خواص مورد نیاز، عناصر دیگر اضافه می‌شوند و یا افزایش می یابد. به عنوان مثال: در کیفیت نقشه کشی( (DQسطح کربن پایین نگه داشته شده و آلومینیوم اضافه شده است. برای فولاد سازه محتوای کربن بالاتر است و محتوای منگنز افزایش یافته است.

فولاد کربن متوسط

به طور معمول یک کربن 0.31٪ تا 0.60٪ و منگنز بین 60.0٪ تا 1.65٪ است. این محصول قویتر از فولاد کربن کم است و شکل، جوش و برش سخت تر است. فولادهای کربنی متوسط معمولا با استفاده از عملیات حرارتی سخت و تمپرمی شوند.

فولاد کربن بالا

به طور معمول به عنوان “فولاد ابزار کربنی” شناخته می‌شود، به طور معمول دارای محتوای کربن بین 0.61٪ و 1.50٪ است. فولاد کربن بالا برای برش، خم و جوش بسیار سخت است. هنگامی که عملیات حرارتی انجام می‌شود، بسیار سخت و شکننده می شود.

فولاد آلیاژی

فولاد آلیاژ فولادی است که دارای مقادیر کمی از یک یا چند عنصر آلیاژ (به غیر از کربن) مانند منگنز، سیلیکون، نیکل، تیتانیوم، مس، کروم و آلومینیوم است. این عتاصر، خواصی را به وجود می آورند که در فولاد کربنی معمولی یافت نمی شوند. به علت هزینه اقتصادی، دسترسی گسترده، سهولت پردازش و خواص مکانیکی خوب، فولادهای آلیاژی در صنعت بسیار پرکاربرد می باشند. فولادهای آلیاژی نسبت به فولادهای کربنی عمدتا به عملیات حرارتی و مکانیکی واکنش نشان می دهند.

فروش میلگرد در تهران

شرکت ثمین تجارت فعالیت خود را در زمینه عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولاد آلیاژی، انواع میلگرد فولادی ، ST37، ST52، SPK، MO40، CK45،A105 آغاز نموده است.

فروش میلگرد در تهران

امروزه میلگرد کاربردهای بسیاری در ساختمان سازی دارد. دست کم میدانیم میلگرد یکی از مصالحی است که در ساخت و ساز از کف ساختمان تا ستون ها مورد استفاده قرار میگیرد.نقش بتن در سازه ها کمک به استحکام آنهاست.اما بتن بدون میلگرد در واقع کارایی خاصی ندارد، بطورکلی بتن مقاومت چندانی در برابر نیروهای کششی و چرخشی ندارد و اینجاست که میلگرد به کمکش می آید و سازه ها را در برابر نیروهای کششی و چرخشی مقاوم میکند.

تا اینجا با نقش میلگرد و کاربرد آن آشنا شدیم اما هنوز با انواع آن آشنا نیستیم.در ادامه با تعدادی از پرکاربردترین میلگردهای فولادی موجود در بازار آشنا میشویم.

میلگرد ترانس یکی از پرکاربرد ترین انواع مقاطع فولادی است که به دارا بودن تنوع بالا در سایز ، ابعاد، انواع و اشکال مختلف معروف است.

این میلگرد یکی از پرکاربرد ترین فولادهای موجود در بازار است که جزو میلگرد های ساختمانی نیز می باشد. شرکت ثمین تجارت این میلگرد را با بهترین کیفیت و بهترین قیمت در سراسر ایران به فروش می رساند. 

میلگرد SPK از فولادهای ابزاری سردکار است و در ابزارهایی که با آنها عمل شکل دهی سرد صورت می گیرد مورد استفاده قرار می گیرد. شرکت ثمین تجارت این میلگرد را با بهترین کیفیت و قیمت ارائه میکند.

مشاهده محصول میلگرد ST52

میلگرد M040 از دسته فولادهای آلیاژی حرارت پذیر است که به خوبی جوشکاری شده و شکل می گیرد. میزان کروم موجود در این فولاد باعث افزایش مقاومت حرارتی در آن می شود.

میلگرد A105 نوعی فولاد آلیاژی کم کربن، با ظاهری مشکلی و براق است. شرکت ثمین تجارت این میلگرد را با بهترین کیفیت و قیمت در ایران به فروش می رساند. 

میلگرد ST37 یکی از پرکاربردترین میلگردهای فولادی موجود در بازار است. شرکت ثمین تجارت این میلگرد را با بهترین کیفیت و قیمت در ایران به فروش می رساند. 

میلگرد M040 از دسته فولادهای آلیاژی حرارت پذیر است که به خوبی جوشکاری شده و شکل می گیرد. میزان کروم موجود در این فولاد باعث افزایش مقاومت حرارتی در آن می شود.

مشاهده محصول میلگرد CK45

قیمت میلگرد در تهران

شرکت ثمین تجارت فعالیت خود را در زمینه عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولادهای آلیاژی،انواع میلگرد فولادی، میلگرد A105، میلگرد CK45، میلگرد SPK، میلگرد MO40، آغاز نموده است.

تفاوت های نورد گرم و نورد سرد

شرکت ثمین تجارت فعالیت خود را در زمینه عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولادهای آلیاژی، انواع میلگرد فولادی، انواع تسمه، انواع ورق فولادی، انواع شمش فولادی، لوله صنعتی آغاز نموده است.

جهت مشاوره و خرید با شماره های 02122247000 | 09108697000 تماس حاصل فرمائید.

وقتی در حال برنامه ریزی برای اجرای یک پروژه هستید ، بسیار مهم است که فولادهای موردنیاز  پروژه تان را بشناسید. روش های متفاوت ساخت و تولید فولاد میتواند در عملکرد بهتر خواص فولاد متناسب با پروژه شما بسیار تاثیرگذار باشد، بخصوص روش های نورد گرم و سرد ساخت فولاد تاثیر عظیمی بر عملکرد کلی فولاد دارند.

دانش اولیه از تشخیص این دو روش میتواند به صرفه جویی در وقت، هزینه تمام شده مواد اولیه و روند کلی شرکت شما کمک کند. هدف از این مقاله توضیح تفاوت های نورد سرد و نورد گرم فولاد و بحث درمورد مزایا و محدودیت های هریک می باشد.

نکته : نورد سرد و نورد گرم نباید برای درجات مختلف فولاد اشتباه گرفته شوند. فولاد در درجات متفاوتی میتواند به روش نورد گرم و یا نورد سرد ساخته شود.

مشاهده محصولات تسمه فولادی ثمین تجارت

نورد گرم فولاد :

نورد گرم به فرآیند جداسازی اشاره دارد که در آن فولاد در دمای بالاتر از دمای تبلورمجدد آن وارد فرآیند نورد می شود ، گرمایی که بیش از 1000 درجه فارنهایت است. هنگامی که دمای فولاد از دمای نقطه تبلور آن بیشتر شد ، انعطاف بیشتری پیدا می کند و به راحتی شکل می گیرد.
 

نورد سرد فولاد :

به فولادی که با فشار غلتک در دمای اتاق ساخته می شود فولاد ساخته شده در نورد سرد گفته می شود. در مقایسه با نورد گرم، در فرایند نورد سرد حدودا نزدیک به 20% از استحکام فولاد در فرایند فشار محکم سازی کاسته می شود.

مشاهده محصولات میلگرد فولادی ثمین تجارت

اگر به قطعات بزرگ ساختاری نیازی دارید، فولاد نورد گرم بیشتر به کار شما می آید و برای قطعات کوچکتری که به دقت و دوام بیشتری نیاز دارند بهتر است از فولاد نورد سرد استفاده شود. انواع متفاوتی از فولاد با تنوع گسترده ای در شکل، درجه، مشخصات، سطح و سایر مشخصات وجود دارد اما نکته ی کلیدی که درمورد محصولات فولادی ساخته شده وجود دارد نحوه ی ساخت آنها می باشد.
بسیار واضح است که برخی از انواع مختلف فولاد برای کارهای خاصی ساخته می شوند. شناخت این تفاوت ها میتواند از خرج کردن وقت و هزینه ی اضافه برروی مواد اولیه و سایر موارد جلوگیری کند. شناخت این تفاوت ها همچنین کمک بزرگی به طراحان و مهندسان در راه دستابی به نتیجه ی بهتر خواهد کرد.
تفاوت واضح و اصلی بین انواع فولاد نحوه ی ساخت آنهاست که همانطور که گفته شد به دو روش نورد سرد و نورد گرم تقسیم می شود. همانطور که از نام این دو روش برمی آید، “نورد گرم” فرآیندیست که با حرارت انجام می شود و “نورد سرد” فرآیندیست که در دمایی نزدیک به دمای اتاق انجام می شود.
اگرچه هریک از این دو روش بر کارایی و کاربرد فولاد تاثیر خاص خود را میگذارند، اما نباید با مشخصات و درجات استانداردی که برای فولاد تعیین شده است اشتباه گرفته شوند. فولاد بسته به درجات مختلف و مشخصات مختلف میتواند با روش نورد گرم یا نورد سرد ساخته شود.

مشاهده محصولات ورق فولادی ثمین تجارت

فرآیند نورد گرم

شرکت ثمین تجارت فعالیت خود را در زمینه عرضه و تامین آهن آلات صنعتی، ساختمانی و فولادهای آلیاژی، میلگرد فولادی، تسمه، ورق فولادی، شمش فولادی، لوله صنعتی آغاز نموده است.

جهت مشاوره و خرید با شماره های 02122247000 | 09108697000 تماس حاصل فرمائید.

 

فرآیند نورد گرم

نورد گرم به فرآیند جداسازی اشاره دارد که در آن فولاد در دمای بالاتر از دمای تبلور خود مجددا وارد فرآیند نورد و گرمایی که بیش از 1000 درجه فارنهایت است می شود. هنگامی که دمای فولاد از دمای نقطه تبلور آن بیشتر شد ، انعطاف بیشتری پیدا می کند و به راحتی شکل می گیرد. همچنین امکان تولید مقادیر بزرگ تری از فولاد را به ما می دهد. سپس فولاد در دمای اتاق سرد می شود و نگرانی ناشی از پرش در مواد ناشی از خاموش شدن یا سرد شدن آن را از بین می برد.
وقتی که فولاد سرد شد بدون شکل خاصی جریان پیدا میکند که ما را برای کنترل سایز و شکل کلی آن بعنوان یک محصول نورد گرم محدود میکند. محصول نهایی فولاد نورد گرم دارای یک سطح ناهموار است. در مواردی که ظاهر مواد مورد توجه است، این سطح ناهموار بوسیله برخی تکنیک ها برداشته می شود ، این تکینیک ها عبارتند از : پیکلینگ(از بین بردن سطح ناهموار با اسید) ، آسیاب، انفجار شنی.

 
فرآیند نورد گرم

ویژگی های محصولات نورد گرم استفاده از آن را برای ساخت اجزای سازه ها مطلوب کرده است. از این محصولات در سازه هایی که در آنها ظاهر و مقاومت فیزیکی از اهمیت خاصی برخوردار نیست استفاده می کنند. برای مثال :

  • ریل راه آهن
  • تیرآهن
  • تجهیزات کشاورزی
  • ورق فولادی
  • چارچوب اتوموبیل
مشاهده این مطلب » فرآیند نورد سرد

در روش نورد گرم فولاد بوسیله ی غلتک هایی در دمای بالا (حدود 1700 درجه، که بالاتر از دمای تبلور فولاد است) پرس می شود. این کار باعث می شود که فولاد شکل پذیری بیشتری پیدا کند و در نتیجه محصولاتی که تولید می شوند برای کار کردن و فرم دهی بهتر هستند.

پروسه ی ساخت نورد گرم فولاد با یک قطعه ی بیلت بزرگ مربع شکل آغاز می شود. بیلت در تماس با حرارت قرار میگیرد و سپس برای بازسازی فرستاده میشود که در آنجا به یک رول عظیم تبدیل می شود و از آنجا در تماس با حرارت بسیار بالا قرار میگیرد که در نهایت فولاد نورد گرم و درخشان از میان غلتک های بهم فشرده برای انجام مرحله ی آخر بیرون می آید.

برای تولید ورق فولادی، فولاد رول شده تبدیل به کویل می شود و برای سرد شدن کنار گذاشته می شود. برای سایر فرم های فولاد مانند میلگرد و تسمه، مواد اولیه تقسیم و بسته بندی می شوند.

فولاد نورد گرم معمولاً به پردازش کمتری نسبت به فولاد نورد سرد نیاز دارد ، که هزینه آن را بسیار پایین می آورد. فولاد نورد گرم همچنین مجاز است در دمای اتاق خنک شود ، که آن را نرمال می کند، این به این معنیست که فولاد نورد گرم از تنش های داخلی که می توانند در طی فرآیند های خنک سازی یا سخت شدن کار ایجاد شوند ، عاری است.